'ဦးဦးဆရာေရ ညကသားကို က်ားလိုက္ကိုက္လို႔'
နံနက္ပိုင္းေဆးခန္း ဖြင့္ဖြင့္ခ်င္း ေရာက္လာေလ့ရွိေသာ ေဘးအိမ္မွ ေလးႏွစ္သားအရြယ္ ထက္နိုင္ဦး၏ အသံစာစာေလး။ ဒီတစ္ေခါက္သူအေလာတႀကီးေျပာၿပီး ဝင္လာတာကေတာ့ထူးဆန္းေနတယ္။ အရင္ကဆို ထက္နိုင္ဦးကေဆးခန္းကူဖြင့္ေပးရင္း c-vit ခ်ိဳခ်ဥ္ေလးေတြလာယူေနက်။ ေဆးခန္းကိုအျမန္ဖြင့္ၿပီး
သူေျပာျပေနတာကို ေသေသခ်ာခ်ာနားေထာင္ေပးဖို႔ ျပင္ရေသးတယ္။ က်ားကိုက္ခံရတာ ဘယ္လိုနည္းနဲ႔မွ မျဖစ္နိုင္ေပမယ့္ သူတို႔အရြယ္ေလးေတြ စိတ္ကူးဉာဏ္ကြန႔္ျမဴးၿပီး ေလၽွာက္မ်ားေျပာေနေလသလား ဆိုတဲ့သံသယစိတ္နဲ႔ပဲနားေထာင္ေနမိတယ္။
ထက္နိုင္ဦးက ကၽြန္ေတာ္ကို တကယ့္အတည္ပုံစံနဲ႔ဆက္ေျပာျပေနျပန္တယ္။
'သားကို က်ားႏွစ္ေကာင္ေတာင္လိုက္ကိုက္တာ ဆရာ။ သားလည္းအစက ယပ္ေတာင္နဲ႔ရိုက္ေသးတယ္။ ေနာက္ေတာ့ သားကိုအတင္းလိုက္ကိုက္လို႔ ဖ်ာလိပ္ထဲဝင္ပုန္းေနေတာ့မွ လြတ္သြားတာ' သူေျပာပုံက အတည္ေပါက္ႀကီးဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ပါလိုက္ၿပီးေလၽွာက္ေတြးမိတယ္။ ဒီကေလး က်ားေတြ၊ေတာရိုင္းတိရစာၦန္ေတြပါတဲ့ တာဇံလိုဇာတ္ကားမ်ား ညကၾကည့္မိၿပီး စိတ္အစြဲနဲ႔ အိပ္မက္မ်ား မက္ခဲ့သလားေပါ့။ အိပ္မက္ကိုေတာင္ စြန႔္စားခန္းလိုလိုျပန္ေျပာနိုင္တဲ့သူ႔ကိုေတာင္ ကၽြန္ေတာ့္မွာစိတ္ထဲကခ်ီးက်ဴးေနမိေသးတယ္။ ဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္က ကိုယ့္ကိုယ္ကို ခန႔္မွန္းတာဟုတ္လွၿပီအထင္နဲ႔ ထက္နိုင္ဦးကိုေကာက္ေမးလိုက္တယ္။
'သားကအိပ္မက္ထဲမွာေတာင္ က်ားကိုယပ္ေတာင္နဲ႔ရိုက္ရဲတာဆိုေတာ့ သိပ္သတိၱေကာင္းတဲ့ေကာင္ပဲကြ' လို႔ကၽြန္ေတာ္သူ႔ေခါင္းေလးကို ပုတ္ၿပီးေျပာလိုက္ေတာ့ ထက္နိုင္ဦးက ကၽြန္ေတာ့္ကို ပကတိရိုးစင္းတဲ့ ကေလးမ်က္ဝန္းေလးေတြနဲ႔ျပန္ေျပာတယ္။
'ဟာ ဦးဦးဆရာကလည္း အိပ္မက္ထဲမွာမဟုတ္ဘူး။ သားကို တကယ္လိုက္ကိုက္တာ။ က်ားႏွစ္ေကာင္ေတာင္' ဆိုၿပီး သူ႔လက္ကေလးႏွစ္ေခ်ာင္းေတာင္ ေထာင္ျပလိုက္ေသးတယ္။
ကၽြန္ေတာ္လည္း ဘယ္လိုစဥ္းစားရမွန္းမသိေတာ့တာနဲ႔ ကေလးေလး စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ပဲ ေျပာေတာ့မယ္ဆိုၿပီး သူနဲ႔ေတြ႕တဲ့က်ားအေၾကာင္းကို ေမးမိတယ္။
'ဟုတ္လား။ ဒါဆိုသားနဲ႔ေတြ႕တဲ့ က်ားကအေကာင္အႀကီးႀကီးပဲလား။ သားသားကစားေနတဲ့ ဝက္ဝံအ႐ုပ္ႀကီးထက္ႀကီးလား'
လို႔ေမးလိုက္ေတာ့ သူကေသေသခ်ာခ်ာေလး ျပန္ေျဖရွာတယ္။
'အဲဒီအ႐ုပ္ႀကီးေလာက္ေတာ့ ဘယ္ႀကီးမလဲဦးဦးဆရာရဲ့။ ယင္ေကာင္ထက္နည္းနည္းပဲႀကီးတယ္ေလ။ ဘိုးဘိုးက ေက်ာတယ္။ သားတို႔အိမ္ေရွ႕က သရက္ပင္ႀကီးမွာ က်ားအိမ္ႀကီး အႀကီးႀကီးပဲရွိတယ္တဲ့။ ေနာက္တစ္ခါ က်ားလိုက္ရင္ေတာ့ သားသား ဦးဦးဆရာဆီ ေက်းခဲ့မယ္ေနာ္။ ခု သားသြားေတာ့မယ္။ သားကို စိဘိ(C-vit) နည္းနည္းေကၽြးဦးေလ'
လို႔ေျပာၿပီး C-vit ခ်ိဳခ်ဥ္းေလးေတြ ယူကာ ကၽြန္ေတာ့္ေဆးခန္းေလးမွ ေပ်ာ္ရႊင္စြာေျပးထြက္သြားတယ္။
ကၽြန္ေတာ့္မွာေတာ့ လူႀကီးရွက္ေတာ့ ရယ္ ဆိုတဲ့အတိုင္း ေနာက္ဆိုဒီေကာင္ေလးကို က်ားနဲ႔ပ်ား အသံထြက္မမွားပဲ ပီပီသသထြက္တတ္ေအာင္ သင္ေပးဦးမွပဲလို႔ေတြးရင္း ေဆးခန္းထဲမွာ ျပဳံးၿဖီးၿဖီးႀကီး က်န္ေနခဲ့မိေတာ့တယ္။ ။
No comments:
Post a Comment
ေ၀ဖန္ဖတ္ရႈေပးတဲ့အတြက္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္